Her seferinde başka kitap
Ama aynı kahveyle oturur
Hep aynı köşesinde.
Küçük bir de not defteri yanında
Belki işe yarar fikirler gelir diye aklına.
Aylardır işsiz, vazgeçmiş artık aramaktan.
Elini eteğini çekip her şeyden,
Kitap okuyup kahvesini içiyor ağırdan.
Sabah dokuz da başlıyor telefon trafiği,
Alacaklıları tarafından.
Telefonu bir köşede, kendi başka köşede.
Umursamıyor çalan telefonları,
Umursamıyor alacaklıları,
Umursamıyor artık nefes bile almayı.
Tek bir çabası yok, vazgeçmiş her şeyden.
Uyutulmayı bekleyen hasta bir köpek gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder