Her hangi bir şehir de her hangi bir bankta oturuyoruz. Saat ya gece yarısına varmak üzere yada gece yarısını geçiyor. Önümüz de bir sahil, bir göl belki de bir orman var. Gökyüzünde yüzlerce yıldız var gibi aynı zaman da yokta gibi.
Gözlerimin içine bakıyorsun bir an. Her şey anlamını yitiriyor işte o an. Her şey ve herkes durabilir. Zaman akışını kesebilir. Zaman dursa ve sen yüzlerce yıl gözlerimin içine baksan. Ama olmuyor. Zaman akmaya devam ediyor ve sen duymak istemediğim o cümleyi kuruyorsun. "Birlikte olmamız imkansız.". Neden diye soramıyorum. Çünkü sorarsam kuracağın daha kötü cümleler olduğunu düşünüyorum. "Peki." deyip susuyorum. Sen de susuyorsun. Sessizliğe gömülüyoruz.
Her hangi bir şehir de her hangi bir banktan kalkıyoruz. Saat ya gece yarısına varmak üzere yada gece yarısını geçti. Önümüz de bir sahil, bir bank belki de bir orman vardı. Gökyüzünde yüzlerce yıldız vardı belki de yoktu. Birbirimize sırtlarımızı döndük ve ters yönlere doğru yürümeye başladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder