KARANTİNADA DOKSAN İKİNCİ GÜN
Yaklaşık on gündür yollardayım. Tek bir insana bile rastlamadım yolculuğum boyunca. Nereye gideceğim konusunda hiçbir fikrim yok. Yavaş yavaş ilerlemekteyim. Ankara'ya daha yeni geldim. Araba kullanma işini kıvırdım bu arada. İlerleyen zamanlarda her şey yoluna girerse şayet rahatlıkla trafiğe çıkabilirim.
Dediğim gibi tek bir insana bile rastlamadım. En azından canlı olarak. Şehirlerin içinde araçla ilerlerken her yerde cansız bedenler vardı. Sağlık ve emniyet birimleri çökeli çok olmuştu bunu biliyordum ancak bu kadarını beklemiyordum. Gördüğüm cesetler artık kurtlanmıştı. Bazı uzuvları yoktu. Belli ki kurtlar köpekler ve daha aklıma bile gelmeyen bir sürü hayvan tarafından yenmişlerdi. İzmir çıkışında havada akbabaların uçtuğunu gördüm. Koca şehir hatta koca bir ülke hayvan yemliğine dönmüştü resmen. İçindeki insanlarda onlar için sadece yemdi.
Şansım yaver gitmiş ve bir karavan bulmuştum. Hem yavaş yavaş ülkeyi geziyor hemde evimi yanımda taşıyordum. Hayalimdi bu. Tabi dünya normaldi o zamanlar. Üniversiteyi okuduğum Aydın şehrine uğradım. Tabi orada da bir hayat yoktu. Kırsal kesim bile boştu. Köyler de insan yoktu. Forum Aydın'a girip D&R mağazasına uğradım. Yıllardır almak isteyip ancak paraya kıyamadığım için alamadığım tüm kitapları aldım. Baya yüklü ayrıldım oradan. Tabi hazır oraya kadar gitmişken MİGROS'a uğramadan geçmek olmazdı. Kendime yolda yemek için paket hazır gıdalardan aldım. Bolca konserve. Tabi bulabildiğim kadar. Burası da belli ki haftalar önce yağmalanmıştı. Karavanı ANITKABİR'e çektim. Dünya normalken gidememiştim hazır şimdi buraya kadar gelmişken uğramamak ayıp olurdu.Fotoğraflarda akşam ışıklar yanınca daha güzel görünüyordu ancak hiç ışık kaynağı olmadığı için akşam zifiri karanlığa bürünüyor burası. Tıpkı geçtiğim her yerde olduğu gibi.
Devamlı dünya normale dönünce diye başlayan cümleler kuruyorum kendi kendime konuşurken. Fakat normal bir şeydi hatırlayamıyorum artık. Normale nasıl ve ne zaman dönebileceğiz. Asıl önemli soru normale dönebilecek miyiz? Günlerdir yoldayım ve yaşayan tek bir insan bile görmedim. Hayatta olan herkes yeraltı sığınaklarında yaşıyor olamaz herhalde. Belki de şu an hastalık bitti ama bunu belirleyebilecek kimse kalmadı dünyada. İlkokuldan beri tek hayalim dünya üzerinde hayatta kalmış tek insan olmaktı. Sanırım hayallerime ulaştım artık. Keşke ulaşmasaydım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder