İçeriden Notlar (No: 24 İsyan)

Hakan'dan aldığım otu kullanarak ince bir cigara yaptım kendime. Kazandığım bütün parayı alkole, ota ve sigaraya yatırdığım zamanlardı. Gözlerimi açtığım gibi alkol almaya başlıyordum. İlk yudumum bazen bardakta kalan şarap oluyor bazen de şişenin dibinde kalan bira. İçlerinde alkol olduğu sürece hangisi olduğu zerre umurumda değildi. Öğlene doğru ilk cigaramı sarıp içmiş olurdum. Öğleden sonra duruma göre votka yada cin içmeye başlardım. Çünkü saatler ilerlediçe alkolun oranı artmalıydı ki ben de insanlara katlanabileyim.
Tüm gün içmem ile orantılı olarak tüm günü çalışarak geçiriyordum. Eve gittiğim de bir kaç kadeh daha içip sızıyordum.Uyumak demek zordu buna çünkü birden elektrikler kesiliyordu. Bir kaç saat sonra ise aynı rutini tekrarlıyordum. En fazla uyuyabildiğim süre zarfı dört saatti çünkü. Patronum uyumama bile izin vermiyordu. Hatta bir keresinde sabah 09:00'da dükkanı açıp ertesi gün sabah 07:00'de kapatmış ve yine aynı gün saat 09:00'da dükkanı yeniden açmıştım.
Tüm bu çalışma şartlarına rağmen yine de iş performansımdan memnun değildi kendileri. Yine bir gün uyumadan geçen çok uzun bir sürenin ardından yine memnun olmadığı performansımdan şikayet ederken "Sikerler böyle işi." diyerek dükkanı aniden terk etmiştim. Hatta  gece şehri terkmiştim. Terk etmek çok iyi gelmişti o zaman. Hatta o kadar hoşuma gitmişti ki bir daha asla bir yerde bir aydan daha fazla kalamadım.
Kimseye bağımlı değildim ben. Ben giderdim yeni birilerini işe alırdı. Her şey bu kadar basitti. Yeterli miktarda sigaram, otum ve alkolüm olduktan sonra her yer benimdi. Her sokak, her cadde, her sahil ve tüm gökyüzü.

İçeriden Notlar (No: 23 Yeni İnsanlar)

Yeni insanlarla tanışmak hep korkutucu bir deneyim gibi gelmiştir bana. Çünkü tanışacağım yeni insanın acılarla beraber geleceğine inanıyorum ben. Biliyorum çok karamsar bir duygu, çok karanlık bir duygu ama inançlar zor değişir. Gerçi hala bir şeylere inandığımı görmek güzel.
Hayatına yeni birini almak demek onunla birlikte bir kaç kişiyi daha hayatınıza dahil etmeniz anlamına gelir. Size anlatacağı eski ve yeni bir sürü anı demektir ki bu da beyninizin gereksiz bilgilerle dolması anlamına gelir. İnsanlar yalnızlıktan şikayet ederler ama kıymetini bilmiyorlar aslında.
Yeni insanlar her zaman sıkıntılarla gelir. Kendi sıkıntılarını yanlarına alarak gelirler. Yeni insan demek yeni sıkıntılar demektir. Yeni problemler belki yeni acılar.

İçeriden Notlar (No: 22 Mesafeler)

Mesafeler sevmeye engel değildir hiçbir zaman. Tam yanınızda duran insanla konuşamazken kilometrelerce uzaktaki birisine anlatırsınız derdinizi kimi zaman. Mesafeler sadece rakamlardan ve kelimelerden ibarettir. Kilometrelerce uzaktaki birinide sevebilirsiniz ondan nefrette edebilirsiniz.
Mesafeler hislere engel değildir.

İçeriden Notlar (No: 21 Üzgün)

Çabuk bağlanıyorum ben. Birisiyle iki gün konuşayım üçüncü gün yokluğunu hissetmeye başlarım. Bazen sevmekle alışmayı birbirine karıştırıyorum. Ben kimseyi bırakıp gidemem o yüzden. Karşı tarafın da bana alışmış olabileceğini düşünürüm ve gidemem. Ama insanlar için gitmek çok kolay. Arkalarına bakmadan gidebilirler benden. Ben üzülürüm sadece. Üzülmek herhade bu dünyada yapabildiğim en iyi şey. Espiri yapıp gülerken bile üzgünümdür aslında.
Üzülmem için o an bir şey olmasına da gerek yok. Altı sene önce kaybettiğim dedemi hatırlaıp üzülebilirim. Para için beni yüzüstü bırakan kızı hatırlayıp üzülebilirim. Kaçırdığım fırsatları hatırlayıp üzülebilirim. Ama mutlu olamam. Çok kısa sürer mutluluklarım. Böyle anlık. Göz açıp kapayıncaya kadar geçer. Mesela doksan gün mutsuz olup doksan birinci gün bir saatliğine mutlu olduğunu düşün. Sonra doksan gün daha mutsuz. O bir saatlik mutluluk için doksan gün beklemen gerekiyor. Benim durumumda ise zaten inancını kaybettiğin için o bir saatlik mutluluğu artık fark edemiyorsun. Çünkü doksan günü bir saat için beklemek bazı şeyleri kaybettiriyor insana. İnanmak gibi mesela.