Öyle gözlerinin içine bakıp konuşamam ben. Gözlerinin içine bakmasam da bir şey değişmez gerçi. Konuşmayı beceremiyorum ben. Ne kadar istesem de kafam da ne kadar kursam da olmuyor. Konuşamıyorum. Yazmaksa konuşmanın yerini almıyor hiçbir zaman. Sayfalarca yazabilirim sana, sayfalarca güzel söz söyleyebilirim ama gözlerinin içine bakıp "Seni Seviyorum" diyemem. Ben böyleyim işte ne yapayım. Gözlerinin içine bakıp "Seni Seviyorum" demektense yokluğuna alışmayı tercih ediyorum. Konuşamadığım için sensizliğe mahkum ediyorum kendimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder