11 Mayıs 2011 Çarşamba

yalnızlık

Sıkıcı, uykusuz, yalnız ve hatalarımla baş başa olduğum günlerden biri daha. Her yaptığım şeyin yanlış olması ne kadar kötü. Bugün o yaptığım salakça hareketi neden yaptım mesela. Sevmediğiniz halde birisini seviyormuş gibi yapmak ne kadar acı. Hem senin için hem karşındaki için. Hele bunu yapmanda hiç bir amaç yoksa.
Sefil bir haldeyim. Kendime acıyorum, kendime üzülüyorum, kendimden nefret ediyorum. Blogumu okuyan benden başka kimse yok. O kadar yalnızım. Yalnızlıktan ölmek terimini gerçekleştirebilirim. Yalnızlıktan ve sıkıntıdan ölebilirim her an.
Tek başıma bir evde ölmek istiyorum. Cesedimi aylar sonra kardeşim parası bittiği için ziyaretime geldiğinde bulsun. Çürümüş ve kokmuş olsun cesedim. Sessiz sedasız gömüleyim. Kimsenin haberi olmasın.
Yalnız olduğum kadar hastalıklı düşüncelere de sahibim. Bunu karşısındakine nasıl anlatabilir ki insan. Tedavilere cevap vermiyorum. Hepsi çok saçma çünkü.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

yanlız değilsinn aga...:)

Adsız dedi ki...

Bloğunuzda birden çok güzel paylaşımlar var.Bu paylaşımlarınız için teşekkür eder ve Galvaniz çöp konteyner olarak başarılarınızın devamını dileriz.